Flevoland, duidelijk anders
Flevoland, gemaakt door en voor mensen.
Je moet maar durven, een hele provincie opbouwen uit het niets. Toch is Flevoland zo ontstaan, man made land, meters onder zeeniveau. Flevoland is nooit af. Dat komt door die twintigste-eeuwse grond onder de voeten. Dat doet iets met de bewoners. Ze weten: the sky is the limit. Hier ontstaan dingen die ergens anders ondenkbaar zijn. Een buitenschaatsbaan van drie kilometer kunstijs. Bedachte natuurgebieden, die wilde polder worden. Eigenzinnige landgoederen. Eigentijdse poldersteden, spectaculaire landschapskunst. Flevoland, op de bodem van de vroegere Zuiderzee, lijkt op niets dat al bestaat. Je herkent het meteen als je de provincie binnenrijdt. De heldere lijnen, die ruimte, dat moderne; dit kan alleen maar Flevoland zijn.
Grootste en oudste bos
Niet alle grond in de Noordoostpolder is geschikt voor de landbouw. In sommige delen was de ondergrond te arm om goed te kunnen boeren: daar werden bossen geplant. Het grootste en oudste bos van de polder is het Kuinderbos. Het was meer dan hard werken voor de polderpioniers die, met de hand, maar liefst 150 kilometer aan greppels groeven om de grond te ontwateren en die honderdduizenden jonge boompjes plantten.
Zoute Zuiderzee
Gelukkig voor ons want het resultaat van hun inspanningen is een bos van formaat. En afwisselend: het wemelt er van de bijzondere planten, paddenstoelen, vlinders, roofvogels en roofdieren als de boommarter. Rond de Kuinderplas graast een kudde Welshpony’s en langs de Schansweg is een groep IJslandse paarden die zorgen dat de open plekken in het bos open blijven. Het Kuinderbos verloochent zijn afkomst niet. Kijk maar eens goed op de grond: doordat het bos op de bodem van de zoute Zuiderzee werd aangeplant, zijn nog steeds schelpenresten tussen de bomen te vinden.
Door het Kuinderbos klinkt het geroffel van spechten. Ook roofvogels zijn er volop. De buizerd, havik, wespendief, sperwer en ransuil zijn vaste gasten. Het wemelt van de planten, insecten en paddenstoelen. In de zomer zijn er vele vlindersoorten te bewonderen. In het Burchtbos ligt de Kuinderberg, een voormalige vuilstort die nu als uitkijkpunt dienst doet.